Yaşama Gayesi
İnsanda yaşama, yaşatma ve üreme esasları, en hayatî gayedir. Hayattan kopmanın güç olduğu yaşama sahasında, yaşatmak ise hakîkaten kolaydır. Üreme tam manasıyla yaşama maksadıdır ki, cinsi arzu en olağanüstü hayat gerçeğidir. İnsanlar niçin yaşarlar veya mecburdurlar? Yaşamak için uğraşmakta olan insan bedeni, gelişmeye zorunlu basireti, idrake lazımgelen izanı ve anlamak için ferasetini ile de bütün ruhu ortaya koymaktadır. İnsan neye direkt sahip olursa olsun, tatminsizdir. Her yerde saadeti dilediği halde, teessür yaşar ve kifayet etmez. Bu itibarla insan mümkün zamanına kadar yaşamalı, ya sıradan ya da farklı suret ile hayatını mevzubahs mutlak şekilde sürdürmelidir. Tao böyle der… İnsan, ya ızdırap çekiyor, ya saadet buluyor ise, bu, hayati kanundur ve önü kesilemez. Hayatın gayesi terakkidir… Yani gelişmek ve üremek suretiyle, aynen üretmektir. Toplum ve ulusa yepyeni zekâlar ve büyük karakterler teslim etmek, gayedir. Bu manada insan toplum ve devlet için yaşıyor ise, bunun farkına varmaksızın kendi hayatını sürdürmektedir. Fakat devletin mevcut toplumu için ihtiva eden kişi, hayatını söz konusu millet fertleri kadar yaşayabilmektedir. Yaşatma arzusu, daha çok aile hususunda cereyan ediyor. Daha sonra kişinin sevgisini kazanmış bir kimse bu arzuya teslim oluyor. Yine, insanlar niçin yaşarlar? İnsanların öncelikle karakter mevcudiyetinin gelişmesi, şuurunun yükselmesi ve nihayet büyük bir kimse olarak addedilmesi, işte, en yaşamsal ifadedir. İnsan geliştiği ve tekamül ettiği müddetçe gayret ve uğraş arz eder, nihai nokta ölümle neticelenir. Bu itibarla denilebilir ki, insan, göründüğü ve her kimsenin hayatının sonuna kadar yapıp, uyguladığı tecrübeyle sabit ameller ile hayatta kalıyor. İnsan hayatı, diğer insanlar ile beraber yalnız tekerrür olmasa bile, tekerrürdür, fakat daima çeşitli ve nevidir. İnsan, yaşamak için teneffüs ederken, yaşamama talebini meydana getiremeyecektir.
KURT